نقد دوم مقاله برادر فاضل

هفته گذشته نقدی را ارائه کردیم و اکنون نقد دوم را تقدیم می کنیم. در این مقاله سعی شده با جانبداری از برادر فاضل نقاط مثبت مقاله ایشان درشتتر نشان داده شود.

1.آقای فاضل در ابتدای مقاله خود از وارد شدن علمی مستقل به نام فلسفه دین در جامعه علمیمان شدیدا اظهار نگرانی کرده بودند و علت ان هم این بود ایشان احساس می کردند با ورود این دانش خود به خود عوارض آن نیز از جمله نقد یک طرفه و غیر منصفانه دین با زیر س‍‍‍ؤال بردن آموزه های دین بدون رازگشایی از زیباییهای آن و اهمیت دادن به نقاط مثبت دین در جوامع علمی ما باب خواهد شد ، و پر واضح است که چنین رویکردی به سستی اموزه های دین و زیرسوال رفتن گزاره های ان ختم خواهد شد وروشن است در بازی که فقط یک تیم پنالتی می زند تیم مقابل خواهد باخت.

و پیشنهاد می کنند که ما این مباحث را به جای این در قالب فلسفه دین ارائه کنیم در علم «کلام» طرح کنیم.

بررسی :

الف : به نظر می رسد می شود مباحث مربوط به فلسفه دین را در متن علم کلام طرح کرد. و به این از طرح دانشی به نام فلسفه دین بی نیاز شد.

ب : اگر قرار است دانشی به نقد آموزه های دین بپردازد نباید یکطرفه وارد شود نباید به مورد تردید قرار دادن اموزه های دینی ختم شود .

ج: این دانش در غرب متولد شده است اگر پرورش آن به سلامتی دانش «کلام» ما لطمه وارد کند نباید این اجازه داده شود.خلاصه به نظر می رسد می شود فلسفه دین را با تبصره هایی در کلام ادغام کرد.

2. برادر فاضل : ایشان در بخش دوم مقاله به تبع برخی از علماء عنوانی به نام کلام جدید را مورد انتقاد قرار داده اند و تاکید کرده اند که باید مسائل کلام جدید را باید با عنوان کلام ارایه کنیم ونباید کلام را به قدیم و جدید تقسیم کنیم .

نقد : قبل از ایجاد عنوان جدید در میان رشته های دانش باید به چند امر توجه کنیم : 1. ضرورت آن عنوان 2. قابل ادغام نبودن با سایر رشته ها 3. عدم اثار سوء

به نظر وجود رشته کلام جدید ضرورت نداشته و در ضمن کلام قابل تحقق بوده و تاسیس آن هم خالی از آثار سوء نیست .

آثار سوء کلام جدید :

1.زده شدن مارک غرب زدگی بر پیشانی متفکران اسلامی ،چرا که این عنوان از غرب به عاریه گرفته شده است .

2. به حاشیه رانده شدن کلام قدیم و کم اهمیت وقدیمی تلقی شدن مباحث آن

3.باب شدن مباحث غربی و به فراموشی سپرده شدن مباحث کلام اسلامی

4.به حاشیه رانده شدن کلام قرآنی و روایی (رویکرد درون دینی ) چرا که منکرین در کلام جدید اصلا متون دینی ما را از ریشه قبول ندارند.